
Ættknéri Sigurðar Fáfnisbana löðrunguðu Lúsitaníuriddara í Þursaþraut.
Litli ráðagóði dvergurinn fór fyrir ætt Víkinga og sæfara gegn Flauelsklæddum fyrirmennum Portúgala.
Púrtvín það er Lissabondrengir hugðust dreypa á í lok hólmöngu reyndist súrt brennivín Thule drengja.
Barist var á banaspjótum, ullu iðrin líkt og Fenrisúlfi. Hristust fjöll og frusu fljót er Guðmundr sagði köppum sínum að
spila sex núll vörnina af krafti. Boðorð Guðmundr féllu sem vatn í þurra jörð og fræ spruttu upp sem hveitskógar er hann kallaði Allir eru tilbúnir þegar kallið kemur! Héldu nú margir á vígvelli þursa að endalokin væru nærri , hverju reiddust goðin svo að Guðmundr kom með slíka goða speki? Svartur varð himin og sólin hvarf er Guðmundr sagði Berjast Kappar! Urðu orð þessi til að synir Íberíuskagans og Ólífuakranna féllu máttvana í svörð og hurfu ofan í gap jarðar í ógurlegum jarðhræringum. Valhoppuðu Þursar Íslands nú sigurhring yfir endalokum Íberíuþursa.