Jeg hjelt borubrattur til vallar í dag.
Ætlun mín var að dreypa á gammeldansk og vodka meðan íslenska liðið myndi
taka Sovjetmenn í Katyn skóg handboltans, en endastöðin var víst Stalingrad.
Rjett er nú að rifja upp orð herbergisfjelaga mins Holgers Nielsen í íþróttaakademíu Cristians X danakonungs.
Þegar maður ætlar sjer að vinna handboltaleik þarf maður eftirfarandi
1 stk feitabollu í markið
1 stk feitabollu á línuna
2 stk dverga í hornin
1 stk slána í skyttu.
2 stk tudda til að hrinda.
Okkar lið hinsvegar taldi betra að setja húmmel klæddan nælonþráð í markið.
Feitabollur í sínhvort hornið og slánann á línuna.
Guðmundur þjálfari var svo hvergi sýnilegur og undrar það mig mjög.
Rússar höfðu son Gerard Depardieu í markinu og var ekki hægt að koma atómi framhjá þessu fyrirbæri.
Markvörður þessi var einhverskonar blendingur af birni og apaketti.
Eitthvað sá jeg í íslenskum blöðum að liðið hefði plan fyrir þetta mót, líkast til lágt plan af þessum
leik að dæma.
Næsti bardagi er gegn rauðnefjum frá Chile.
Sauðirnir frá Santiago geta reynst okkar mönnum hálir viðureignar og ekki skal vanmeta indjánann.
Nú læt jeg skeyti þessu lokið og ætla að finna mjer ópíumstofu til að slaka á það er
eftir lifir kvelds.
Það er Jón Andri Finnson sem ritar frá Madrid.